Μυωπία & Προκατάληψη

Βγαίνοντας από το μετρό και ειδικά όταν βρίσκεσαι σε ένα από τα μεσαία βαγόνια, βρίσκεσαι άθελα σου σε ένα σταυρδόμι…σε μια απόφαση στην οποία θα πρέπει σε κλάσματα δευτερολέπτου να επιλέξεις εάν θα πας προς την δεξιά ή την αριστερή σκάλα που τελικα όμως οδηγεί στην ίδια έξοδο!

Μα πως?!

Τι είναι αυτό που σε κάνει να επιλέξεις εάν από το μεσαίο σχεδόν βαγόνι είναι πιο κοντά η δεξιά ή η αριστερή σκάλα εξόδου?

Και βλέπεις επιβάτες που βγαίνουν από το ίδιο βαγόνι αλλά παρόλα αυτά κατευθύνονται σε άλλη πλευρά για να βγούν όμως τελικά στην ίδια έξοδο…

Είναι θέμα μυωπίας? Μήπώς εμπειρίας? Πολιτικής ή άλλης (?) προκατάληψης? Μήπως είναι ακόμα ένα optical illusion? Απόφασίζεις που θα στρίψεις ρισκάροντας ή στρίβεις αδιαφορώντας?

Καθημερινές μικρές ή μεγάλες αποφάσεις, για άτομα από την ίδια αφετηρία– αποφάσεις της στιγμής- που τους οδηγούν σε διαφορετικά μονοπάτια, στον ίδιο όμως προορισμό.